تحلیل کاربرد تکنیک مکان نسجی در تحلیل منظر شهری

طراحی شهری به شکل مشارکتی امری بسیار با اهمیت است که می تواند تاثیر چشم گیری در افزایش کارایی فضاهای شهری داشته باشد. درصورتی که استفاده کنندگان از فضاهای شهری برای تصمیم گیری های مربوط به ارتقا سطح کیفی فضاهایی که روزانه در آن ها زندگی و کار می کنند، مشارکت داده شوند، فضاهای بهتری خلق خواهد شد. یکی از مهم ترین فاکتورها در سنجش فضاهای شهری، منظر شهری است که به طور مستقیم با حس فرد در ارتباط است و بر ادراک و ذهنیت وی از فضا موثر است. از این رو مورد توجه معماران، طراحان و روان شناسان محیط و جامعه شناسان قرار گرفته است. روش های متعددی برای مشارکت دادن شهروندان در روند تصمیم گیری های شهری وجود دارد، یکی از این روش ها، روش مکان سنجی است که برای شهروندان این امکان را فراهم می کند که همگام با مسئولین، نقاط قوت و ضعف فضاهای زندگی شان را شناسایی و در جهت بهبود شرایط دست به اقدامات موثر بزنند. شهر هوبارت از جمله تجارب موفق استفاده از این تکنیک در زمینه بررسی کیفیت مسیرهای ارتباطی این شهر است که در این نوشتار به طور خاص نتایج حاصل از آن در ارتباط با سنجش منظر شهری بررسی شده، که با استفاده از تجربه آن می توان راهکارهایی برای مشارکت دادن شهروندان در روند تصمیم گیری های شهری متناسب با شرایط بومی کشور ارائه داد.