تاثیر بهسازی خاک بر رفتار لرزه یی دیوارهای ساحلی سپری در ساختگاه مستعد روانگرایی

پاسخ دینامیکی دیوار ساحلی سپری مهارشده یی که لایه ی مستعد روان گرایی بخش مدفون دیوار را در بر گرفته است، به طور عددی تحلیل، علل بروز ناپایداری شناسایی، و اثربخشی بهسازی مناطق مختلف پی در کاهش جابه جایی دیوار و تغییر مد گسیختگی بررسی شده است. پس از تشخیص منطقه ی بهسازی مناسب، به مطالعه ی تاثیر طول این ناحیه پرداخته و کمینه و بیشینه ی طول موثر عملیات بهسازی معرفی شده است. تحلیل با نرم افزار D I A N A و مدل رفتاری توهاتآ یایی انجام شده است. ناحیه ی جلوی ریشه ی دیوار در سمت دریا، مستعدترین منطقه برای شروع روان گرایی است. تراکم این منطقه جابه جایی ها را کاهش می دهد، اما از مد گسیختگی پای دیوار جلوگیری نمی کند. بهسازی خاک پشت دیوار از وقوع این مد پیشگیری می کند و جابه جایی ها را به طور قابل ملاحظه یی کاهش می دهد. کمینه ی طول موثر برای بهسازی برابر مجموع طول گوه ی گسیختگی در لایه ی سست و ناحیه ی مرزی بین خاک سست و متراکم است.