عوامل تسهیل کننده بکارگیری فناوری های آموزشی در تدریس اساتید دانشگاه علوم انتظامی امین

این مطالعه به شناسایی عوامل تسهیل کننده ای که اساتید را قادر به کاربست فناوری های آموزشی در روش های تدریس خود می کند، انجام شده است. هدف از این تحقیق، ارزیابی روش ها و ادراک اساتید نسبت به فناوری آموزشی می باشد. پژوهش فوق از لحاظ هدف، کاربردی، از لحاظ گردآوری داده ها پیمایشی و از نظر روش کمی است. روش نمونه گیری، توزیع نسبی و در این خصوص 171 نفر از اساتید دانشگاه علوم انتظامی امین به عنوان نمونه پژوهش در سال 93 انتخاب شده اند. مقیاس تحقیق محقق ساخته است و روایی ابزار پژوهش (پرسشنامه) را صاحب نظران در این زمینه تایید و بصورت آزمایشی نیز اجرا گردید. پایایی پرسشنامه با محاسبه ی ضریب آلفای کرونباخ برابر 90% محاسبه شده است. در تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آماری توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک طرفه و...) استفاده شد. یافته ها نشان داد ارتباط آماری معنی داری بین تدریس با فناوری های آموزشی و استفاده فردی از فناوری وجود دارد. این همبستگی نشان می دهد که استفاده شخصی و دانش شخصی نسبت به فناوری، عوامل تسهیل ساز هستند که اساتید را خواه یا ناخواه وادار به استفاده از فناوری در تدریس می نماید. در نهایت، یافته ها در خصوص ملزومات شخصی بیانگر آن است که متداول ترین نیاز قبل از استفاده فناوری، داشتن دانش روشن از چگونگی و نحوه بکارگیری از فناوری می باشد.