ارتباط وحی و رویای صادقه با عالم مثال از دیدگاه سهروردی و ملاصدرا

یکی از دغدغه های حکمای اسلامی این است که چگونه برخی افراد بوسیله رویای صادقه، الهام و وحی از حقایقی باخبر می شوند که مربوط به آینده است؟ در این جستار سعی شده از منظر سهروردی و ملاصدرا با توجه به جایگاهی که در عرفان اسلامی دارند، به این سوال پاسخ داده شود و در پاسخ گفته شده سالک بعد از طی مراحل سیر و سلوک و تحمل ریاضات، توانایی اتصال به ساحتی غیبی که حقایق در آن ثبت شده را پیدا می کند و در پرتو این اتصال می تواند از اموری که مربوط به آینده است و حقایقی که در دسترس افراد عادی قرار نمی گیرد آگاه گردد. این ساحت غیبی همان عالم مثال است و فرد در حالت خواب یا بیداری می تواند به وسیله قوه خیال به این عالم متصل شده و حقایق بر او مکشوف گردد. با توجه به اینکه رویای صادقه با سلوک نفس در عالم مثال رخ می دهد و جزئیاتی که انبیا و اولیا هنگام وحی از غیب دریافت می کنند همگی مربوط به عالم مثال است در این مقاله تلاش شده این امور بر پایه عالم مثال تبیین شود.