بررسی عصمت حضرت موسی از دیدگاه قرآن

عصمت، از اموری است که در تایید سخنان پیامبران نقش اساسی دارد. عصمت، موهبتی الهی است و به کسانی اعطا می شود که مراتب هدایت را طی و شایستگی خود را در هر مرحله ثابت کرده باشند. بر اساس قرآن، پیامبران در پیمودن مراتب هدایت از هیچ کوششی دریغ نکرده اند. حضرت موسی از پیامبرانی است که طبق آموزه های قرآنی به مقام قرب الهی نائل گردیده است. با این حال آیاتی در قرآن هست که در ظاهر، ناقض عصمت این پیامبر است و توهم گناه را برای ایشان به وجود می آورد؛ این مقاله با بررسی دقیق آیات مربوط به داستان حضرت موسی (علیه السلام)، به این نتیجه رسیده است که قرآن در زمان نزول، از واژه های عام «ظلم» و «ذنب» در معنای «انجام عملی در غیر مورد خود» و «پیامد کارها» استفاده کرده، اما در دوره های بعدی این واژه ها مفهوم گناه و تجاوز از حدود الهی را به خود گرفته است.