بررسی ترکیبات اسانس و اثر ضدباکتریایی عصاره های آبی و متانولی گل میمونی اسکروفولاریا خراسانیکا بر برخی از پاتوژن های مهم غذایی در شرایط آزمایشگاهی

گیاه اسکروفولاریا خراسانیکا (khorassanicaScrophularia)از تیره گل میمون و گونه بومی ایران و خراسان است که اطلاعات کافی در مورد آنالیز اسانس و اثر ضد باکتریایی آن موجود نیست. با توجه به استفاده های درمانی محلی این گیاه و سایر گونه های آن، در این مطالعه ترکیبات اسانس و اثر عصاره های آبی و متانولی گیاه مذکور بر باکتری های اشریشیاکولایو استافیلوکوکوس اورئوس مورد بررسی قرار گرفت. عصاره ها به روش ماسراسیون و اسانس توسط تقطیر با آب تهیه گردیدند. ترکیب اسانس توسط GC/MS و حداقل غلظت مهاری (MIC) و حداقل غلظت کشندگی(MBC) با روش میکرودایلوشن براث اندازه گیری شد. در آنالیز اسانس 28 ترکیب شناسایی شد که در آن اجزای اصلی شامل 3،1- بیس(تری متیل سیلیل) بنزن (93/34%)، پاراسیمن (55/12%)، پالمتیک اسید (79/6%)، تیمول (22/6%)، لینالول (59/4%)، سوربیتول (87/1%)، کارواکرول (74/1%)، گاماترپینن (91/1%)، بتا-المن (03/1 %) و آلفاپینن (3/0 %) بود. نتایج نشان داد عصاره آبی گیاه دارای اثر ضدباکتری قوی تری نسبت به عصاره متانولی بود. همچنین هر دو عصاره آبی و متانولی اسکروفولاریا خراسانیکا دارای اثر بازدارندگی و کشندگی در غلظت های مورد بررسی بودند. حداقل غلظت بازدارندگی عصاره آبی علیه اشریشیا کولای و استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب 25/6 و mg/ml 5/12 و برای عصاره متانولی به ترتیب 25 و mg/ml 5/12 تعیین شد. لذا می توان از این عصاره به عنوان عوامل ضدمیکروبی طبیعی استفاده نمود.