رابطه بین هوش هیجانی و هوش معنوی دانشجویان پرستاری و مامایی

هوش هیجانی و هوش معنوی می تواند در جهت سالم سازی زندگی انسان مکمل یکدیگر باشند. هوش هیجانی حاکی از شناخت احساسات خویش و استفاده از آن برای اتخاذ تصمیمات مناسب در زندگی است. هوش معنوی با تقویت معنویت موجب ثبات صفات پسندیده می شود و فرد به سوی پیشرفت و رسیدن به کمال حرکت می کند. این پژوهش با هدف بررسی رابطه ی بین هوش هیجانی و هوش معنوی دانشجویان کارشناسی رشته های پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان اجرا شد.
دراین پژوهش همبستگی 130 نفر از دانشجویان کارشناسی رشته های پرستاری و مامایی ورودی سال های 1387 تا 1391 دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به روش نمونه گیری طبقه ای (20 درصد از ورودی های هر سال) انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه ی هوش هیجانی بار- ان(on- Bar) و هوش معنوی کینگ(King) بود. داده ها از طریق آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی و هوش معنوی دانشجویان رابطه ی معناداری وجود دارد ( 05/0>P). همچنین از بین مقیاس های هوش هیجانی، مقیاس سازگاری 13/0 از تغییرات هوش معنوی را تبیین می نماید( 05/0>P).
نتایج این مطالعه می تواند زمینه ساز تدوین برنامه های آموزشی هوش هیجانی و هوش معنوی برای دانشجویان پرستاری و مامایی توسط مسوولان آموزش عالی باشد تا صلاحیت های هیجانی و معنوی را در فراگیران تقویت نمایند و به رفع کمبود مهارت های لازم پرستاران و ماماها برای سازگاری موفقیت آمیز با دنیای کاری کمک کند.