«مرگ به مثابه تشرف(نوزایی)»

آیین های مرتبط با مرگ در فرهنگ های گوناگون، صرفا نوعی مراسم کلیشه ای نیست، بلکه حاوی مضامین و نمادهای مذهبی و اساطیریای است که نشان دهنده گفتمان های حاکم بر آن فرهنگ است. آیینهای مرگ، اگرچه در حوزه تمدنی هلیلرود، مانند سایر نقاط ایران، تحت تاثیر گفتمان مذهبی- اسلامی شکل گرفته، اما در ضمن این آیینها، باورها و رسومی وجود دارد که در عین اشتراک با فرهنگ های دیگر، نشانگر نوعی اعتقادات اساطیری است که تحلیل آنها میتواند وجوه گوناگون عقیدتی- فرهنگی مرگ را به تصویر کشد. در این مقاله تلاش شده تا با رویکردی اسطورهای به آیینهای پیش و پس از مرگ، به مثابه آزمون تشرف(نوزایی)نگریسته شود و وجوه نمادین و انتقالی مرگ که منجر به نوعی تغییر وجودی، گذر از هرج و مرج جهان غیر دینی و پیدایش دنیایی دیگر میشود، مورد تحلیل قرار بگیرد. این تحقیق نشان می دهد که باور به مرگ در حوزه تمدنی هلیلرود، همراه با نوعی تقدس سازی است و تشرف در آیین مرگ، بر اساس تقابل مقدس و نامقدس، تشخص می یابد.