بسط الگوی مفهوم سایش اجتماعی کارکنان در سازمان مورد مطالعه: سازمان بهزیستی کشور

محققان سازمانی در مطالعات مربوط به بهره وری نیروی انسانی به زوایای تاریک زندگی سازمانی، یعنی ابعاد منفی تعاملات اجتماعی و جزئیات روابط نزدیک میان فردی توجه خاصی داشته اند. یکی از این موارد سایش اجتماعی است. سایش اجتماعی یکی از تبعات منفی زندگی اجتماعی است که هزینه های سنگینی را بر سازمان ها و جامعه تحمیل می کند. رفتارهای سایشی در محیط کار تاثیرات و پیامدهای منفی بر روی سازمان ها و افراد دارد. هدف این پژوهش بسط الگوی مفهومی سایش اجتماعی در سازمان بهزیستی کشور است. پیش فرض این مطالعه آنستکه سایش اجتماعی در این سازمان به بروز رفتارهائی می انجامد که می تواند ظرفیت سازمان برای توسعه سرمایه اجتماعی را تقلیل داده و بر اقدامات مدیران سازمان، برای کاهش اثرات منفی تعاملات اجتماعی که امری ضروری برای تسهیل توسعه منابع انسانی است موانعی ایجاد کند. جامعه آماری این پژوهش تعداد 184 نفر از مدیران و کارشناسان سازمان بهزیستی کشور است. نتایج پژوهش نشان می دهد که رابطه مثبتی بین عوامل فردی، گروهی، سازمانی و محیطی با رفتارهای سایش اجتماعی کارکنان وجود دارد.