بررسی پدیدارشناسانه دین از منظر جان دی کاپوتو

در این مقاله قصد داریم به بررسی نظرات پدیدارشناسانه ی کاپوتو در مورد دین بپردازیم. برای این منظور در ابتدا با بنیان های نظری وی آشنا می شویم که مهمترین آن ها رویکرد پدیدارشناسانه ی هایدگری، لویناسی می باشد. او در رویکرد خود با قایل بودن به حذف هرگونه متافیزیک و به تبع آن مفاهیم مطلق انگار در حوزه ی مطالعات دین شناختی به دنبال سوژه زدایی از معرفت دینی است و برای این مهم از رویکرد پدیدارشناسانه ی لویناس و رویکرد آنتولوژیک هایدگر برای تقرب به هستی دین مدد می جوید. در نهایت این که نبایستی رویکردهای دین شناختی پسامتجدد را جدای از فلسفه های پسامتجدد سده ی اخیر در نظر گرفت و این که این حوزه تا چه اندازه در معرفت بخشی مطالعات دینی شخص موثر است وابسته ی با نسبتی است که وی با پساتجدد و نظرات پیرامون آن برقرار می کند و این که چنین رویکردهایی تا چه اندازه در مقام اثبات ادعای خود برامده اند، وابسته به چنین نسبتی است و اصولا هم در چارچوب معرفت شناختی چنین نسبتی بایستی درک شود.