تعیین روایی و پایایی مقیاس انگیزش موقعیتی در دانش آموزان پسر راهنمایی شهر تهران

هدف از انجام این تحقیق تعیین روایی و پایایی مقیاس انگیزش موقعیتی دانش آموزان راهنمایی مدارس تهران بود.
روش شناسی: از بین دانش آموزان مقطع راهنمایی مدارس تهران 200 نفر به صورت تصادفی خوشه ایانتخاب گردیده و پرسش نامه را تکمیل کردند.برای اکتشاف عوامل نهفته در مقیاس شانزده سوالی انگیزش موقعیتی، از تحلیل عاملی اکتشافی و برای آزمون روایی سازه آن از تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. به علاوه، برای برآورد پایایی و همسانی درونی سوالات خرده مقیاس ها از آزمون ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. تحلیل عاملی اکتشافی توسط نرم افزار SPSS نسخه 18 و تحلیل عاملی تاییدی توسط نرم افزار AMOS نسخه 18 انجام شدند.
نتایج تحلیل عاملی اکتشافی 4 عامل انگیزش درونی، تنظیم شناسایی شده، تنظیم بیرونی و بی انگیزگی را شناسایی کرد که این چهار عامل68 % از واریانس کل را تبیین کردند، اما بار عاملی سوال 15 در هیچ کدام از عوامل بالاتر از معیار 4/0 نبود. به علاوه، شاخص های برازش مدل عاملی تاییدی مرتبه دوم نیز نشان داد که شاخص های مطلق، تطبیقی و مقتصد در دامنه قابل قبول قرار دارند. همچنین، براساس نتایج آزمون ضریب آلفای کرونباخ، پایایی تمام خرده مقیاس ها بالاتر از 70/0 بود.
بحث: در مجموع، نسخه فارسی پرسش نامه انگیزش موقعیتی با 15 سوال مورد تایید قرار گرفت، و به نظر می رسد سوال 15 در جامعه ایرانی ملاک مناسبی برای سنجش تنظیم بیرونی نیست.