مکان یابی شوری خاک با استفاده از داده های محیطی و نمونه برداری هایپرکیوب در شهرستان میبد

نقشه برداری رقومی روشی نوین و جایگزینی مناسب برای روش های سنتی است. در این روش شوری خاک با یک سری متغیرهای محیطی ارتباط داده شده و سپسشوری خاک در نقاط دیگر پیش بینی می شود. در این پژوهش بر اساس روش هایپرکیوپ، مکان جغرافیایی 73 نمونه خاک مشخص و نمونه برداری و هدایت الکتریکی آن ها اندازه گیری شد. سپس با استفاده از مدل شبکه عصبی مصنوعی رابطه بینداده های زمینی و متغیرهای محیطی (اجزاء سرزمین و داده های ماهواره لندست 8) به دست آمد و در آخر شوری خاک درکل منطقه مورد مطالعه ارزیابی شد. نتایج تحلیل حساسیت مدل شبکه عصبی مصنوعی نشان داد، که متغیر شاخص گیاهی نرمال شده (51/39%)، شاخص گیاهی تعدیل کننده اثر خاک (60/27%)، شاخص شوری (07/27%) و شیب اراضی (80/5%)، جهت بررسی شوری خاک از اهمیت بیشتری برخوردار هستند. همچنین نتایج ارزیابی مدل ضریب تبیین 57/0 و میانگین ریشه مربعات dS/m 40/17کارآیی بالای آن را نشان می دهد. نتایج کلی این پژوهش نشان داد که استفاده از داده های ماهواره ای، مدل رقومی ارتفاع و مدل سازی با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی دارای دقت قابل قبولیاست؛ بنابراین پیشنهاد می شود در مطالعات آینده جهت تهیه نقشه رقومی خاک از روش مشابه استفاده شود.