تحلیل تاثیر تغییرات دما و بارش بر خشک شدن باغات انجیر استهبان در سال های اخیر

در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر عوامل اقلیمی احتمالی خشکیدگی درختان انجیر دیم استهبان، ابتدا داده های اقلیمی (میانگین بارندگی و دما) تهیه و مورد بررسی قرار گرفت. طول دوره آماری برای داده های بارندگی و دما 32 ساله از سال آبی (1360-1359) تا (1391-1390) بوده است. زمان در هر دو پارامتر به صورت سالانه و ماهانه در نظر گرفته شد. سپس با آزمون روند با استفاده از نرم افزارUGS و روش ناپارامتریک من-کندال، تغییرات پارامترهای بارش و دما در سری های زمانی در طول دوره آماری به دست آمد. شاخص SPI(12 و 6 ماهه) و در نهایت، شدت و تداوم خشک سالی محاسبه گردید. نتایج این پژوهش مبین روند معنی دار میانگین بارندگی و دمای برخی ماه ها در منطقه مورد مطالعه است. بارندگی فقط در اردیبهشت ماه و دما نیز در ماه های اسفند، خرداد و تیر دارای روند بوده است. این نتایج نشان دهنده عدم روند معنی دار میانگین بارندگی و دما در سری سالانه و ماهانه در منطقه مورد مطالعه است. به جز میانگین بارندگی اسفند ماه در ایستگاه های آباده تشک، فسا، علی آباد خفر و گوزون روند کاهشی و میانگین دمای اسفند ماه در ایستگاه های جهان آباد بختگان، دوبنه و رونیز علیا روند افزایشی داشته و همچنین خشک سالی نیز در شش ماهه اول سال ها با تداوم 5 تا 7 ساله همراه بوده که با توجه به تاثیر پراکنش بارش روی انجیرستان ها باعث خشکیدگی درختان گردیده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که 36 درصد درختان آسیب دیده از خشک سالی می باشند. اگرچه در سال های اخیر فراوانی خشک سالی ملایم بیشتر بوده ولی تداوم خشک سالی همراه با خشک سالی های شدید و متوسط سال های 1387-1386 و 1388-1387 و همچنین افزایش دما در برخی ماه ها عامل خشکیدگی درختان انجیر دیم است.