نقش نظام خوراک به مثاب هی یک نظام نشان های با نگاهی به 10 فیلم از سینمای ایران

بارت (1967) با دلالتگر دانستن نظام خوراک، الگوی سوسوری تمایز میان زبان و گفتاررا بر این نظام اعمال نمود و به این ترتیب، ایده ی تشابه نظام خوراک و نظام زبان را مطرح ساخت. مقاله ی حاضر با الهام از این ایده بر آن است نشان دهد که این دو نظام می توانند نقش های مشترکی نیز داشته باشند. برای نظام زبان نقش های متنوعی مطرح شده است، نقش هایی مانند نقش های تعاملی و تبادلی، اما این پژوهش با توجه به نگاه نشانه شناختی آن، نقش هایی را که یوری لوتمان (2001)، بنیانگذار نشانه شناسی فرهنگی، برای گفتار یا به تعبیر او «متن» برشمرده است، محور مطالعه قرار خواهد داد. این نقش ها عبارتند از نقش انتقال پیام، نقش آفرینش و نقش حافظه. به منظور بررسی نقش نظام خوراک به بررسی این نظام در فیلم های سینمایی پرداختیم. با بررسی نقش خوراک در ده فیلم سینمایی ایرانی، محصول پانزده سال اخیر، نشان داده شد که متن خوراک می تواند نقش هایی را که برای متن زبان برشمرده شد، بر عهده داشته باشد و در این میان نقش انتقال پیام از دیگر نقش ها پررنگ تر است، اما این نقش ها تنها نقش های این نظام نیستند و باید به نقش هایی همچون همگرایی و واگرایی اجتماعی، متمایزسازی جنسیت و متمایزسازی ملیت نیز اشاره کرد.