نقش ریزوباکتری های مقاوم به نیکل در رشد و جذب نیکل گیاه ذرت در یک خاک آهکی

اثر مایه زنی جداگانه و توام دو جدایه Bacillus mycoides و Micrococcus roseus بومی خاک های آلوده به فلزات سنگین بر رشد گیاه و جذب عناصر غذایی ضروری و نیکل توسط گیاه ذرت در خاک آلوده به سطوح 250 و 500 میلی گرم نیکل در کیلوگرم خاک طی آزمایش گلدانی بررسی گردید. در هر یک از سطوح نیکل، وزن خشک اندام هوایی و جذب عناصر غذایی در تیمارهای M. roseus و B. mycoides در مقایسه با شاهد افزایش معنی داری داشتند. بیشترین اثر محرک رشد گیاه در سطح 250 میلی گرم نیکل در کیلوگرم در تیمار B. mycoides و در سطح 500 میلی گرم نیکل در کیلوگرم در تیمار M. roseus مشاهده گردید که به ترتیب نسبت به گیاهان شاهد مایه زنی نشده افزایش 2/33 و 90 درصدی داشتند. در سطوح 250 و 500 میلی گرم نیکل در کیلوگرم، جذب نیکل در اندام هوایی گیاهان مایه زنی شده با B. mycoidesو M. roseusبه طور معنی داری در مقایسه با گیاهان مایه زنی نشده افزایش داشت. جذب نیکل در ریشه گیاهان مایه زنی شده با B. mycoides و M. roseus به طور معنی داری در سطوح 250 و 500 میلی گرم نیکل در کیلوگرم در مقایسه با گیاهان شاهد به ترتیب کاهش و افزایش یافت. کمترین فاکتور انتقال از خاک به ریشه و بیشترین فاکتور انتقال از ریشه به اندام هوایی در سطح 250 میلی گرم نیکل در کیلوگرم در گیاهان مایه زنی شده با B. mycoides و در سطح 500 میلی گرم نیکل در کیلوگرم در گیاهان مایه زنی نشده بود. احتمالا مایه زنی گیاهان با B. mycoidesو M. roseusبه ترتیب در سطوح 250 و 500 میلی گرم نیکل در کیلوگرم تیمارهای موثری در استخراج گیاهی نیکل باشند. در سطح 500 میلی گرم نیکل در کیلوگرم، تیمار مایه زنی مشترک با دو باکتری کمترین وزن خشک گیاهی و جذب نیکل به اندام هوایی و ریشه، و بیشترین فاکتور انتقال از خاک به ریشه را در مقایسه با دیگر تیمارها داشت و ممکن است تیمار موثری در تثبیت گیاهی نیکل باشد.