اثر قارچهای میکوریز آربوسکولار و تنش آبی بر فعالیت برخی آنزیمهای آنتی اکسیدان و جذب عناصر غذای دو پایه مرکبات

تنش خشکی از مهمترین فاکتورهای کاهش تولید در کشاورزی است زیرا بر تمام فعالیت های گیاه اثر دارد. در این پژوهش گلخانه ای اثر تنش خشکی و قارچ گلوموس موسه بر روی رشد، جذب عناصر غذایی و انزیم های آنتی اکسیدان دو پایه مرکبات نارنج و رافلمون) در خاک استریل بررسی شد. در این مطالعه از سه فاکتور در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار استفاده شد. فاکتور ها شامل سه سطح تنش خشکی ( دور های آبیاری 2، 4، 6 و 8 روز)، میکوریز در 2 سطح ( تلقیح قارچ گلوموس موسه و شاهد) و دوپایه مرکبات ( نارنج و رافلمون) بودند. دانهال های میکوریزی دو پایه مرکبات به خوبی توسط قارچ گلوموس موسه کلنیزه شده بودند. با افزایش سطح تنش خشکی درصد کلنیزاسیون ریشه، عملکرد ماده خشک اندام هوایی، جذب نیتروژن، فسفر، منگنز، مس و آهن در اندام هوایی دو پایه مرکبات به طور معنی داری کاهش ولی جذب روی اندام هوایی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان سوپراکسید دسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و آسکوربیک پراکسیداز) در برگ در هر دو پایه مرکبات افزایش یافت. با تلقیح دو پایه مرکبات با قارچ در مقایسه با گیاهان بدون قارچ عملکرد ماده خشک اندام هوایی، جذب نیتروژن، فسفر و آنزیم های آنتی اکسیدان افزایش یافت. ممکن است قارچ های میکوریز آربوسکولار با افزایش جذب عناصر غذایی در اندام هوایی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان برگ مرکبات اثرات تنش خشکی را تعدیل نماید.