اثر تاریخ کاشت و تراکم بوته بر تاریخ تشکیل سوخ، عملکرد و صفات زراعی جمعیت بهبود یافته پیاز بهبهان

این تحقیق به صورت آزمایش اسپلیت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار به مدت دو سال زراعی (92-1390) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان اجرا شد. فاکتور اصلی چهار تاریخ کاشت بذر در خزانه شامل 15 شهریور، 30 شهریور، 14 مهر و 29 مهرماه بود. فواصل بین ردیف (20، 30 و 40 سانتی متر) و فواصل بین بوته ها روی ردیف (5، 5/7 و 10 سانتی متر) به صورت فاکتوریل، به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. در سال اول آزمایش در تیمارهای مورد مطالعه، سوخ از 26 اسفند با طول روز 12 ساعت و 3 دقیقه تا 6 اردیبهشت با طول روز 13 ساعت و 16 دقیقه نشکیل شد. در سال دوم تشکیل سوخ از 10 سفند با طول روز 11 ساعت و 35 دقیقه تا 20 فروردین با طول روز 12 ساعت و 58 دقیفه متغیر بود. برداشت سوخ ها در زمان افتادگی 50 تا 80 درصد برگ ها و شروع خشک شدن آن ها انجام شد. حداکثر عملکرد (62/52 تن در هکتار) در تاریخ کاشت 30 شهریور تولید به دست آمد ولی اختلاف عملکرد دو تاریخ کاشت 15 شهریور و 30 شهریور معنی دار نبود. بیشترین بولتینگ (05/17%) در تاریخ کاشت 15 شهریور ماه مشاهده شد. مقدار عملکرد در فاصله بین ردیف 20 سانتی متر (52/51 تن در هکتار) نسبت به دو فاصله بین ردیف 30 و40 سانتی متر و در فاصله بین بوته 5 سانتی متر (92/47 تن در هکتار) نسبت به دو فاصله بین بوته 5/7 و 10 سانتی متر بیشتر بود. کاهش تراکم بوته سبب کاهش درصد بولتینگ شد. بر اساس نتایج این پژوهش، کاشت بذر جمعیت بهبود یافته پیاز بهبهان در تاریخ 30 شهریور در خزانه و نشاکاری با تراکم 100 بوته در متر مربع با فاصله 5 × 20 سانتی متر برای منطقه بهبهان قابل توصیه است.