تبیین اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان بر اساس ویژگی های شخصیتی و سبک های فرزندپروری

هدف این پژوهش تبیین اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان بر اساس ویژگی های شخصیتی و سبک های فرزند پروری بود. طرح پژوهش از نوع همبستگی بود و تعداد 280 نفر از دانش‏آموزان دبیرستانهای مدارس دولتی شهر کوهدشت در سال تحصیلی 93-92 (4801N=) به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی، شخصیت گلدبرگ و شیوه های فرزندپروری والدین اجرا و تحلیل شد. به منظور تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان) استفاده شد. نتایج نشان داد که ویژگی های شخصیتی و سبک های فرزندپروری می‏توانند تغییرات اهمال‏کاری تحصیلی را در دانش‏آموزان تبیین کنند (P<0.01). میان روان رنجوری با اهمال کاری تحصیلی رابطه مثبت معناداری وجود دارد (P<0.01). همچنین میان وظیفه شناسی و گشودگی با اهمال‏کاری تحصیلی در دانش‏آموزان همبستگی منفی وجود دارد (P<0.01)؛ اما میان ویژگی های شخصیتی برون گرایی و مقبولیت با اهمال کاری تحصیلی در دانش‏آموزان رابطه معنادار وجود ندارد. در زمینه سبک های فرزند پروری نیز میان سبک فرزندپروری مسامحه کار و اهمال کاری تحصیلی در دانش‏آموزان همبستگی مثبت وجود دارد (P<0.01). همچنین میان سبک فرزندپروری مقتدرانه و اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان همبستگی منفی وجود دارد (P<0.05)؛ اما میان سبک فرزندپروری سخت‏گیرانه و آسان گیر با اهمال‏کاری تحصیلی در دانش‏آموزان همبستگی وجود ندارد. به طور کلی می توان نتیجه گیری کرد که سبک های فرزندپروری و ویژگی های شخصیتی می توانند اهمال کاری تحصیلی را در دانش آموزان تبیین کنند.