ارزش آرای قضایی مبتنی بر داده های آزمایشگاهی نسبت به سایر ادله

در عصر تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات، داده های آزمایشگاهی به عنوان یکی از مصادیق مهم ادله علمی اثبات جرائم از زمره امارات قضایی به شمار می روند که در پرتو پیشرفت علم در سال های اخیر، افق های نوینی از کشف علمی و تجربی جرائم را به روی بشر گشوده است. این مقاله در پی پاسخ به این شبهه اساسی است که با عنایت به علمی بودن و با وجود کم ترین میزان خطای نتایج آزمایشات پزشکی قانونی و همچنین الزام ارجاع به کارشناس و تبعیت از نظرات کارشناسی در امور تخصصی و فنی، چرا در عمل بین قضات محترم التزامی به نظرات کارشناسان و پزشکان این دستگاه قانونی وجود ندارد؟ با عنایت به اهمیت موضوع و رفع این شبهه، مقاله پیش رو در پی تبیین ارزش آرای قضایی مبتنی بر داده های آزمایشگاهی نسبت به سایر ادله است.

مدعای این نوشتارکه از نوع توصیفی تحلیلی است، کاشفیت نسبتا تام آزمایش های پزشکی قانونی از واقع مجهول می باشد.

یافته مقاله این است که هرچند در عصرحاضر، داده های آزمایشگاهی به عنوان ادله نوین علمی در محاکم قضایی بسیار مهم و جدی تلقی می شود، لیکن عدم التزام قضات به عمل بر طبق این نظرات، نشان از تاثیرپذیری ایشان از اصول و قواعد فقهی و حدود اعتبار علم قاضی در جرائم می باشد.

بنابراین می بایست در راستای علمی ترکردن سیستم پزشکی قانونی و دستگاه قضا، قوانین لازم در تعیین میزان ارزش گذاری رای قاضی مبتنی بر این آزمایشات که بر اصول و موازین علمی و تخصصی استوار است را مصوب نمود، یعنی اصل بر حجیت نظر پزشکی قانونی به عنوان کارشناس خبره و موثق باشد، مگر خلاف آن برای قاضی توسط کارشناسان خبره تر اثبات شود.