تحلیل عمل کرد دیواره میخ کوبی در گودبرداری های عمیق در محیط های سنگی درزه دار بر اساس تحلیل سطوح خرابی

به منظور تثبیت دیواره گودبرداری های عمیق از روش های مختلفی از جمله سیستم میخ کوبی، انکراژ، دیوار برلنی، اجرای شمع، دیواره دیافراگمی، دیوار حائل وزنی و خرپا بهره گرفته می شود. در این میان، استفاده از سیستم میخ کوبی در محیط های شهری با مزایایی مانند اشغال نشدن فضای اجرای سازه، امکان گودبرداری با توپوگرافی دل خواه و صرفه اقتصادی رشد زیادی داشته است. عمل کرد دیواره های گودبرداری تثبیت شده با سیستم میخ کوبی (دیواره میخ کوبی) تا حد زیادی وابسته به شرایط زمین شناسی و ژئوتکنیکی محدوده طرح است. برخورد با محیط های سنگی درزه دار در محدوده گودبرداری از جمله شرایط ژئوتکنیکی محدوده طرح است. در این مقاله با تکیه بر روش اجزای محدود و مدل سازی عددی هم زمان دیواره میخ کوبی و سازه مجاور و با در نظر گرفتن اثرات غیرهم سان بودن لایه های سنگ و هم چنین همه اندرکنش های محیط سنگی- میخ-سازه، به بررسی عمل کرد دیواره میخ کوبی در زون های سنگی درزه دار می پردازیم. به منظور بررسی عمل کرد، پارامترهایی مانند جابه جایی طره دیواره، شکم دادگی دیواره، نشست کلی و نسبی زیرسازه بررسی شده است. بر اساس نتایج، تاثیر زوایای درزه نسبت به دیواره گود، اثر میزان غیرهم سانی مصالح سنگی مجاور گود و تاثیر زاویه اجرای میخ بر عمل کرد دیواره میخ کوبی قابل ارزیابی است. به عنوان یکی از نتایج مهم می توان به جابه جایی دیواره گود تابعی از هر دو پارامتر لغزش در سطح تماس درزه ها و هم چنین ناهم سانی لایه ها اشاره کرد. از این رو با وجود افزایش ضریب اطمینان با تغییر زاویه درزه از حالت «درزه به سمت گود» به حالت «درزه عکس گود»، جابه جایی های دیواره در حالت درزه افقی نسبت به سایر زوایای درزه کم تر است.