پایش تغییرات کاربری اراضی بیابان های ساحلیبا استفاده از تکنیک تحلیل بردار تغییرات طی سال های 1380 تا 1393 (مطالعه موردی: جزیره قشم)

پایش تغییرات کاربری و پوشش سطح اراضی از موضوعات مهم حوزه برنامه ریزی و مدیریت به شمار می آید. یکی از روش های متداول شناسایی تغییرات، استفاده از روش آشکار سازی بردار تغییرات (Change Vector Analysis) است. این روش بر پایه آشکار سازی تغییرات رادیومتریک بین دو سری زمانی داده ماهواره ای بر اساس تکنیک حد آستانه گذاری استوار است. بدین منظور از داده های سنجنده ETM+ماهواره لندست مربوط به سال2001، و سنجده OLI سال 2014 مربوط به جزیره قشم استفاده شد. به منظور پایش تغییرات ابتدا بازتاب های طیفی به رادیانس فراتر از جو با روشFLAASH تبدیل گردید. سپس برخی شاخص های پوشش گیاهی نظیر NDVI، WAVI، RVI، SAVI و BI بر روی داده ها اعمال و همبستگی بین شاخص ها محاسبه گردید. نتایج نشان داد شاخص SAVI با ضریب همبستگی 95 درصد در سال 2014 و 92 درصد در سال 2001 با شاخص BI همبستگی بالایی دارد واستفاده از شاخص SAVI در مطالعه تغییرات پوشش سطح اراضی مناطق خشک و نیمه خشک نتایج بهتری ارائه می دهد. نتایج آنالیز تغییرات نشان داد که در فاصله سال های 2001 تا 2014، 150 کیلومتر مربع از اراضی اطراف و بین جنگل های حرا به زیر آب رفته و در همین فاصله از وسعت جنگل های حرا به میزان 63/30 کیلومترمربع کاهش یافته است که بیشتر در حاشیه جنگل های حرا منطقه قشم و کرانه های شرقی بندر خمیر روی داده است. همچنین 2/8 کیلومتر مربع از وسعت اراضی کشاورزی و پوشش گیاهی جزیره در نواحی مرکزی، شرقی و جنوب شرقی جزیره کاسته شده است که مربوط به اراضی کشاورزی و نخلستان های دشت توریان در مرکز جزیره و پوشش گیاهی طبیعی رامکان، زیرنگ و ریگو در جنوب شرقی جزیره می باشد.