بررسی تحمل به برداشت گونه هایAgropyron intermedium Oryzopsis holciformis، و Thymus fedtschenkoi Ronniger. (مطالعه موردی در مراتع فیروزکوه)

یکی از فاکتور های مهم در تعیین ظرفیت چرایی، مشخص کردن میزان بهره برداری مجاز گونه ها می باشد. این بررسی جهت تعیین بهترین شدت برداشت علوفه گونه های معرف وکلیدی،A.intermedium O.holciformi،s و T.fedtschenkoi در مراتع نیمه استپی سرد فیروزکوه در طول سال های85 تا 89 به اجرا در آمد. تیمارها شامل شدت های مختلف برداشت 25، 50 ، 75 درصد و شاهد بودند. در سال اول محدوده ای به مساحت یک هکتار انتخاب و حصارکشی شد. از هر یک از گونه های بالا 40 پایه متوسط و هم اندازه انتخاب شده و هر یک از تیمارهای فوق بر روی 10 پایه، بدین ترتیب که پایه(10-1) تیمار شاهد، پایه(20-11) تیمار 25 درصد، پایه(30-21) تیمار 50 درصد و پایه(40-31) تیمار 75 درصد اعمال گردید. پایه های مورد مطالعه توسط تابلوها شماره گذاری و متمایز گردیدند و برداشت بصورت دستی و توسط قیچی باغبانی صورت گرفت. ابتدا پس از وارد کردن داده ها در محیط Excel، طرح در قالب آماری کرت های خرد شده در زمان در نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و میانگین ها با استفاده از آزمون دانکن مقایسه شدند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان تولید به ترتیب برابر 59/24، 57/10 و 52/10 گرم درپایه مربوط به تیمار 25 درصد می باشد که با تیمار 50 درصد در گروه اول و کمترین میزان آن برابر 17/20، 91/9 و 78/5 گرم درپایه مربوط به تیمار 75 درصد بوده که با تیمار شاهد در گروه آخر جای گرفتند. همچنین مقایسه میانگین تیمارها در سال های مختلف نشان داد که کاهش عملکرد علوفه گونه های مورد بررسی تحت تاثیر میزان بهره برداری قرار داشتند. کمترین میزان تولید بترتیب برابر 61/15، 59/8 و 14/9 گرم درپایه، متعلق به سال خشک و کم باران یعنی سال 87 می باشد و بیشترین میزان آن به سال های پرباران یعنی سال 88 با تولیدی برابر 6/24، 8/10 و 7/12 گرم در پایه برآورد شد. بنابراین بهتر است از گونه های فوق 25 تا 50 درصد تولید سالیانه چرا صورت گیرد.