اثر آلودگی نفتی خاک بر برخی ویژگیی فیزیولوژیکی و ملکولی گیاه

تنش های غیر زیستی بازدهی گیاه پالایی را به عنوان فن آوری سازگار با محیط زیست و مقرون به صرفه در پالایش آلودگی های خاک کاهش میدهد. هدف از این تحقیق بررسی اثر تنش آلودگی نفتی و مسن خاک (10%وزنی: غلظت کل هیدروکربن های نفتی) طی فرایند گیاه پالایی بر دو گونه گراس (جو دوسر وحشی و جو زراعی) بود. به علاوه اثر تلقیح ریزوباکتری های تجزیه کننده نفت بر تحریک رشد و کاهش سمیت آلاینده های نفتی در خاک آلوده مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج آلودگی نفتی خاک در هر دو گیاه باعث کاهش شاخصهای رشد، رنگیزه های فتوسنتزی و افزایش مقدار پراکسید هیدروژن (H2O2)، MDA (مالوندیآلدهید) و آنتیاکسیدانهای آنزیمی (کاتالاز و پراکسیداز) و همچنین افزایش نسخه های ژنهای NCDE و COR2 شد که بیانگر بروز تنش اکسیداتیو در اثر آلودگی نفتی، مشابه با دیگر تنشهای غیر زنده متداول بود. افزایش نسبت کلرفیل a/b و کاهش شدیدتر وزن خشک اندام هوایی در جو دوسر وحشی نسبت به جو زراعی نشان داد جو زراعی در برابر تنش آلودگی نفتی خاک متحمل تر بود. تلقیح باکتریایی باعث کاهش سمیت نفت خام و بهبود رشد گیاه به خصوص در جو دوسر وحشی گردید.