کارایی راهبردهای مدیریت تلفیقی برای کنترل کرم میوه خوار بادمجان (Leucinodes orbonalis Guenee)

کرم میوه خوار بادمجان (Leucinodes orbonalis Guenee) زیان قابل توجهی به بادمجان وارد می کند. در پژوهش حاضر، عملیات کنترلی انجام شده توسط کشاورزان (راهبرد اول: استفاده مداوم از انواع حشره کش ها شامل سایپرمترین، مونوکروتوفوس، کلرپیریفوس و تریوزوفوس یک یا دو بار در هفته) با دو راهبرد مدیریت تلفیقی طی سال های 2010 تا 2012 مورد مقایسه قرار گرفت. راهبردهای مدیریت تلفیقی عبارت بودند از 1) راهبرد دوم: هرس هفتگی ساقه های مربوط به شاخه های آلوده به هنگام آلودگی به همراه نصب تله های فرمونی به تعداد 100 تله در هکتار (کپسول های فرمون هر 25 روز یک بار تعویض می شدند). 2) راهبرد سوم: هرس هفتگی ساقه های مربوط به شاخه های آلوده به هنگام آلودگی به همراه نصب تله ای فرمونی به تعداد 100 تله در هکتار (کپسول ای فرمون هر 25 روز یک بار تعویض می شدند) و به کارگیری NSKE چهار درصد و هیدروکلراید کارتاپ یک گرم بر لیتر در مواقع لزوم. کم ترین میزان خسارت به میوه (46/20 درصد) در راهبرد سوم مشاهده شد. با استفاده از این راهبرد مدیریت تلفیقی در مقایسه با استفاده تنها از آفت کش های شیمیایی، میزان خسارت به میوه به میزان 01/35 تا 18/36 درصد کاهش و میزان عملکرد محصول بین 87/22 تا 33/23 درصد افزایش یافت. به کارگیری راهبرد سوم باعث افزایش درآمد به میزان 22/1064 دلار در هکتار در ارقام دگرگشن و 35/1799 دلار در هکتار در ارقام هیبرید و هم چنین منجر به کاهش 10 تا 11 برابری در مصرف سموم شیمیایی شد. راهبرد برگزیده نه تنها منجر به کاهش هزینه های تولید محصول شد بلکه افزایش درآمد خالص در واحد سطح را نیز به دنبال داشت. این پژوهش ثابت کرد که برنامه مدیریت تلفیقی (راهبرد سوم) که از راهکارهای زراعی، مکانیکی و شیمیایی بهره می برد راهبرد مناسبی برای کنترل کرم
میوه خوار بادمجان بوده و نسبت فایده به هزینه 65/3 به 27/4 را به دنبال داشت.