بررسی میزان آلودگی خوراک پرندگان به قارچ Aspergillus در برخی استان های کشور

به منظور ایجاد یک برنامه کلی کنترل و پیشگیری از آلودگی قارچی در مراحل مختلف برداشت، حمل ونقل و انبارداری، پوده رست یا تعیین مایکوفلور و فراوانی قارچ های گندرو (ساپروفیت) در محصولات کشاورزی مورداستفاده در جیره غذایی پرندگان اهمیت دارد. بیشتر گونه های قارچ آسپرژیلوس در دمای محیط به خوبی رشد می کنند و در بیشتر مواد غذایی، آلودگی بالقوه به این قارچ و زهرابه های آن وجود دارد. شناسایی گونه ها برای پیشگیری از آلودگی زهرابه ای (توکسینی) جیره غذایی ضروری است. بدین منظور 49 نمونه از جیره غذایی پرمصرف پرندگان شامل شاهدانه، خرفه، ذرت، سورگوم، کتان، ذرت ایتالیایی، ارزن، گندم، دان مخلوط و سبوس برنج، پیش دان، رشد دانه و پایان دان از فروشگاه های توزیع خوراک پرندگان در استان های یزد، لرستان، مازندران، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، خراسان رضوی، فارس و کرمان تهیه و میزان آلودگی آن ها به قارچ آسپرژیلوس بررسی شد. جداسازی قارچ به روش های کشت مستقیم و سری رقت روی محیط کشت سیب زمینی دکستروز آگار و کاغذ صافی سترون (استریل) مرطوب انجام شد. در این پژوهش، 175 جدایه از جنس آسپرژیلوس به دست آمد و گونه های Aspergillus japonicus، A. tubingensis، A. flavus، A. fumigatus، A. tamarii، A. ochraceus، A. parasiticus و A. terreus بر پایه ویژگی های ریخت شناسی شناسایی شد. نتایج نشان داد که قارچ آسپرژیلوس با هر سه روش مورداستفاده و از همه نمونه ها جداسازی شد، اما روش کاغذ صافی مرطوب نتایج بسیار بهتری نسبت به دو روش دیگر داشت. گونه A. flavus به عنوان گونه غالب شناخته شد و جیره های غذایی گرد آوری شده از نمونه های شهرستان رفسنجان بیشترین درصد آلودگی به آسپرژیلوس را داشتند.