بررسی جامعه شناسانه کاربرد نظام اعتقادی در ادبیات داستانی کودک و نوجوان (براساس مطالعه موردی آثار هوشنگ مرادی کرمانی)

از گسترده ترین بخش های ادبیات هر ملتی، ادبیات مربوط به کودکان و نوجوانان است که نقش مهمی در آماده سازی آنان برای ورود به عرصه های اجتماعی ایفا می کند. در این بین نهادهای دینی- فرهنگی ازجمله نهادهای بنیادین (به ویژه در جوامع اسلامی) هستند که در ادبیات داستانی کودک و نوجوان موردتوجه خاص قرارگرفته اند؛ لذا در این تحقیق که با هدف شناخت هر چه بهتر چگونگی معرفی و انعکاس نظام اعتقادی در آثار کودکان و نوجوانان صورت پذیرفته، تلاش شده است تا به شیوه توصیفی و تحلیلی و باتوجه به نظریه ساختارگرایی تالکوت پارسونز، این مسئله در آثار منتخب هوشنگ مرادی کرمانی، از برجسته ترین نویسندگان آثار داستانی کودک و نوجوان کشورمان بررسی شود. در این پژوهش نظام اعتقادی آثار داستانی موردمطالعه، در دو قالب کلی نهادهای دینی و باورهای عامیانه بررسی و برای تبیین بهتر مطالب، جداول و نمودارهای لازم ارائه شده است. نتیجه این پژوهش نشان از آن دارد که نهادهای دینی به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای بنیادین جامعه، در این آثار انعکاس یافته است و باتوجه به فرهنگ اسلامی جامعه ایرانی، مسائل مذهبی در راس توجه نویسنده قراردارد.