سنتز و پراش پرتو X تک بلور دورگه ی معدنی-آلی بر پایه ی پرازودیمیم-دی پیکولینیک اسید و نانو ساختارهای سیلیکوتنگستات

دورگه های معدنی-آلی بر پایه ی واحدهای ساختاری پلی اکسومتالات کگین، سیلیکوتنگستات ([SiW12O40]4-)، همبافت پرازودیمیم- دی پیکولینات (pydc) (2،6-پیریدین دی کربوکسیلیک اسید) در شرایط گرمابی با فرمول (1) [Pr2(pydc)2(H2O)8] [H2SiW12O40]•4H2O به دست آمد. این ترکیب به روش تجزیه ی عنصری و طیف سنجی فروسرخ شناسایی و ساختار بلوری آن نیز با پراش پرتو X تک بلور تعیین شد. در شکل 1 ، اتم های Pr از طریق پل های آلی با یکدیگر واحدهای حلقوی چهار هسته ای تشکیل داده اند. این واحدهای حلقوی به وسیله ی یک محور چرخشی C2 تغییر جهت داده و دو نوع حلقه ی چهارتایی متفاوت از منظر بلورشناسی، ایجاد کرده و از اتصال این واحدهای چهارتایی با تقارن متفاوت حلقه های بزرگتر 8 هسته ای در راستای دیگر تشکیل داده و در نهایت مولکول های مهمان سیلیکوتنگستات (SiW12) در بالا و پایین این حفره ها قرار می گیرند. این الگو در سه بعد به طور متناوب تکرار شده و ساختارپلیمری همارای سه بعدی متشکل از نانو ذرات کگینی را تشکیل می دهد.