کانی شناسی و زمین شیمی ذخیره ی کائولن هیزه جان، شمال باختری ورزقان، استان آذربایجان شرقی، شمال باختر ایران

ذخیره ی کائولن هیزه جان (شمال باختری ورزقان، استان آذربایجان شرقی) یک نهشته ی رسی شاخص با سنگ میزبان آندزیتی به سن ائوسن در شمال باختری ایران است. بر اساس بررسی های پراش پرتو X (XRD)، کانی های این ذخیره عبارتند از کائولینیت، پیروفیلیت، کوارتز، اسمکتیت، موسکویت- ایلیت، هماتیت، گوتیت، آناتاز، آلونیت، دیاسپور، فلدسپار، هورنبلاند، و کلسیت. افزایش نسبت SiO2/Al2O3 از مرکز به حواشی در نیمرخ مورد بررسی، دلالت بر وجود منطقه بندی گرمابی در ذخیره دارد. شواهدی نظیر حضور پوش سنگ های سیلیسی روی ذخیره، برشی شدن محلی، کانی سازی پیروفیلیت، دیاسپور، و آلونیت، غنی شدگی LREEs نسبت به HREEs، الگوی تغییرات جرم عناصر Al، Fe، Ti، Sr، و Nb، و همبستگی های مثبت در روند تغییرات بین (La/Lu)N، P، Sr، و S با LOI پیشنهاد می کنند که گسترش ذخیره کائولن هیزه جان در ارتباط با عملکرد فرایندهای درونزاد روی سنگ های آندزیتی است. بررسی های زمین شیمیایی نشان می دهند که رخداد بی هنجاری منفی Eu (39/0- 78/0) در نمونه های کائولینیزه در ارتباط با تخریب کانی های فلدسپار و هورنبلاند سنگ های آندزیتی به وسیله گرماب ها و بی هنجاری منفی Ce (62/0-81/0) در نتیجه تخریب زیرکن به وسیله ی شاره های اسیدی- اکسیدان است.