احتیاط عند الخوف

بر اساس روش متداول اصولی، در تمام مسائلی که قطع یا اماره معتبری یافت نشود، بلافاصله به اصول عملیه ای مراجعه می شود که در اصل برای رفع تحیر محض تعریف شده و معمولا خاصیتی جز نظم بخشیدن به امور ندارد. در این دیدگاه که هیچ واسطه ای میان امارات و اصول عملیه وجود ندارد، بالاترین مراتب ظنون غیرمعتبر با پایین ترین مراتب وهم، مسائل خطیر با مسائل کم اهمیت و موضوعات مستحدثه با غیرآن، هیچ تفاوتی ندارند. در حالی که به نظر می رسد این روش صحیح نیست و بر اساس ادله فطری، عقلایی، عقلی و نقلی، «احتیاط عندالخوف» واسطه و حایل میان امارات و اصول عملیه است و این قاعده می تواند وجه جمع بین ادله احتیاط و برائت واقع شود.