بررسی تنوع ژنتیکی نمونه ای از ژرم پلاسم جو وحشی (Hordeum spontaneum) با استفاده از نشانگر مولکولی SSR

تعیین سطح تنوع ژنتیکی و روابط بین ژنوتیپ ها جهت شناسایی والدین مناسب برای اهداف اصلاحی مختلف ضروری است. در این تحقیق، روابط ژنتیکی 55 نمونه از ژرم پلاسم جو وحشی اسپونتانئوم (Hordeum spontaneum) متعلق به مناطق مختلف جهان با استفاده از 14 جفت آغازگر ریزماهواره بررسی شد. در مجموع 53 آلل با میانگین 2/5 آلل به ازای هر جفت آغازگر تکثیر شد. میانگین فراوانی آلل رایج 51/0 بود. میزان اطلاعات چند شکلی در دامنه 37/0 تا 81/0 با میانگین 63/0و تنوع ژنی یا هتروزیگوسیتی مورد انتظار در محدوده 38/0 تا 82/0 با میانگین 64/0 بود. نتایج حاصل از ارزیابی شاخص های تنوع نشان داد که نشانگرهای Bmag007، EBmac0701 و Bmac134 مناسب ترین نشانگرها برای تفکیک ژنوتیپ ها بودند. تجزیه خوشه ایبا روش UPGMA بر اساس داده های مولکولی، ژنوتیپ ها را به شش گروه تقسیم کرد. ژنوتیپ های موجود در هر یک از گروه ها، عموما از یک منطقه جغرافیایی خاص جمع آوری شده بودند. در تعدادی از نمونه ها نیز تطابق بین توزیع جغرافیایی با گروه بندی ژنوتیپ ها مشاهده نشد. بر اساس نتایج، بیشترین شباهت را ژنوتیپ های سوریه و اردن و کمترین شباهت را نمونه های قزاقستان با این دو کشور داشتند. نتایج این تحقیق وجود تنوع ژنتیکی قابل توجه در نمونه های جو وحشی مورد مطالعه را نشان داد که با شناسایی ژن های مفید، می توان از آنها جهت اصلاح و بهبود ارقام زراعی استفاده کرد.