تاثیر تمرین تناوبی شدید و مصرف مکمل ال-آرژنین بر سطوح سرمی فاکتور رشدی فیبروبلاست 21 و پپتید دهلیزی دفع کننده سدیم مردان جوان دارای اضافه وزن و چاق

فعال کردن بافت چربی قهوه ای می تواند رویکرد جدیدی در کاهش مشکلات مربوط به چاقی فراهم نماید. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر تمرین تناوبی شدید (HIIT) و مصرف ال-آرژنین (L-Arg) بر سطوح سرمی فاکتور رشدی فیبروبلاست 21 (FGF21) و پتتید دهلیزی دفع کننده سدیم (ANP) مردان دارای اضافه وزن و چاق بود.
روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی، 40 مرد دارای اضافه وزن و چاق (میانگین سن52/6±58/24 سال و نمایه توده بدن 66/3±43/29 کیلوگرم بر متر مربع) به طور هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در 4 گروه HIIT، L-Arg، HIIT+ L-Arg و دارونما قرار گرفتند. برنامه تمرین، 3 جلسه در هفته به مدت 6 هفته HIIT بود. L-Arg، روزانه 6 گرم به صورت خوراکی مصرف شد. نمونه گیری خون 24 ساعت قبل و 48 ساعت پس از مداخله، انجام و سرم حاصل برای اندازه گیری سطوح FGF21 و ANP استفاده شد. داده ها به وسیله آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، آنالیز کواریانس و تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند. سطح معنی دایی 05/0>P درنظر گرفته شد.
نتایج نشان داد مصرف L-Arg و HIIT+ L-Arg باعث افزایش معنی دار سطح سرمی ANP شد (سطح معنی داری به ترتیب: 02/0 و 01/0)؛ اما انجام HIIT تغییر معنی داری در سطح ANP ایجاد نکرد. سطح سرمی FGF21 نیز متعاقب HIIT و مصرف L-Arg تغییر معنی داری نداشت.
به نظر می رسد مصرف L-Arg و همراه نمودن HIIT با مصرف L-Arg، به واسطه افزایش سطح ANP می تواند به عنوان گامی موثر در فعال کردن بافت چربی قهوه ای مورد مطالعه قرار گیرد.