جذب رنگزای اسید بلاک1 از محلول‬های آبی به وسیله نانولوله های کربنی عامل دار شده توسط گروه ‬های آمینی

در این مطالعه اصلاح و افزایش ظرفیت جذب نانولوله های کربنی در حذف رنگزای آلی از محیطهای آبی در سیستم ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت.
در پژوهش حاضر، نانولوله ها کربنی با استفاده از پلیمرهای خطی آلیفاتیک با عاملیت گروه های آمینی، عاملدار و اصلاح گردید. خصوصیات شیمیایی آن توسط رامان اسپکتروسکوپی ارزیابی و قابلیت رنگبری جاذب بررسی و از رنگزای اسید بلاک1 (AB 1) به عنوان نمونه استفاده شد. تاثیر متغیرهای موثر بر فرایند جذب مانند غلظت اولیه رنگزا، دوز جاذب، pH و اثر نمک های معدنی نیز بررسی شد. جهت ارزیابی داده ها از مدل های ایزوترمی لانگمیور و فرندلیخ و مدلهای سینتیکی مرتبه اول و مرتبه دوم استفاده گردید.
نتایج نشان داد که جذب رنگزا به روی نانولوله های کربنی اصلاح شده از مدل ایزوترمی لانگمیور (99/0R2=) و مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم (99/0R2=) پیروی مینماید. نتایج نشان دادند که جاذب سنتز شده در غلظت ppm 100 رنگزا، دارای حداکثر ظرفیت جذبmg/g 700 بوده است. جاذب در 2=pH حداکثر کارایی را در فرایند جذب نشان داد. همچنین با افزایش دوز جاذب و غلظت اولیه رنگزا، درصد جذب به ترتیب افزایش و کاهش یافت. نتایج حاکی از آن بود که افزودن نمک های معدنی کارایی جاذب را اندکی کاهش داده است.
با توجه به نتایج بدست آمده میتواند گفت نانولوله های کربنی اصلاح شده میتواند به عنوان یک جاذب با ظرفیت جذب بالا جهت رنگبری پساب های رنگی مورد استفاده قرار گیرد.