بررسی ارتباط اخلاق حرفه ای اساتید و خودکارآمدی دانشجویان مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در سال1394

اخلاق حرفه ای ارزش ها ، اصول و هنجارهای حاکم بر رفتار حرفه است. به مقتضای هر حرفه هر شغل مسئولیت های ویژه ای دارد. مربیان و اساتید با ارائه بازخوردهای موثر در بهبود سطح خودکارآمدی دانشجویان تاثیر می گذارند و با تاکید بر جنبه های تکنیکی و حرفه ای، پاسخگوی نیاز فراگیران و الگوی آنان محسوب می شوند. مطالعه حاضر با توجه به حساسیت حرفه مامایی در ارتقا سلامت جامعه با هدف تعیین ارتباط اخلاق حرفه ای تدریس اساتید از دیدگاه دانشجویان مامایی با خودکارآمدی دانشجویان مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد.
مطالعه از نوع توصیفی به روش مقطعی بوده و در سال 1394 در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد. کلیه دانشجویان مامایی ترم 3 و بالاترشاغل به تحصیل در مقطع کارشناسی (97 نفر)، پرسشنامه اخلاق حرفه ای تدریس و خودکارآمدی شرر رواو پایا را تکمیل نمودند. اطلاعات با آزمون های آمار توصیفی و تحلیلی با نرم افزار آماری SPSS ویرایش 18 تجزیه و تحلیل شد.
میانگین و انحراف معیار نمره خودکارآمدی دانشجویان مامایی 09/26±1/55 و اخلاق حرفه ای تدریس اساتید 8/44±61/82 بود.. بنا بر این با بالا رفتن نمره اخلاق حرفه ای تدریس اساتید، خودکارآمدی دانشجویان مامایی افزایش (Y= 93/68+ 0/321 X) می یابد. بین نمره خودکارآمدی دانشجویان و ویژگی شخصیتی اساتید و اشراف آنان بر محتوی درسی، تسلط بر روش های تدریس و رعایت قوانین آموزشی ارتباط معنی دار آماری وجود دارد و بین شناخت ابعاد مختلف یادگیرنده، ارزشیابی استاندارد و خودکارآمدی دانشجویان ارتباط آماری مشاهده نشد اما در کل بین خودکارآمدی دانشجویان و اخلاق حرفه ای تدریس اساتید ارتباط آماری معنی دار مشاهده شد. بین نمره خودکارآمدی دانشجویان و سن، معدل، محل سکونت ارتباط معنی دار آماری مشاهده شد. اما بین متغیرهای ترم تحصیلی دانشجویان، وضعیت تاهل آنان و خودکارآمدی ارتباط معنی دار آماری مشاهده نشده است.
با توجه به ارتباط اخلاق حرفه ای تدریس اساتید و خودکارآمدی دانشجویان ضروری است، اساتید هر چه بیشتر مولفه های اخلاق حرفه ای را رعایت نمایند.