ابعاد خودکنترلی در اخلاق شهروندی بر اساس آموزه های علوی (ع)

توسعه روزافزون نابهنجاری های مختلف روانی و اجتماعی در بین اقشار مختلف جامعه، ضرورت ارتقای اخلاق شهروندی، همخوان با ارزش های دینی را مضاعف ساخته است. در این راستا کشف بنیادهای اخلاق شهروندی، نظام ترجیحات رفتار اجتماعی را ترسیم می نماید. پژوهش حاضر با هدف بررسی ابعاد مختلف «خودکنترلی» در اخلاق شهروندی بر مبنای آموزه های امام علی (ع) انجام گرفته است. در این طرح به روش تحلیلی توصیفی، آموزه های علوی مربوط به اخلاق شهروندی با محوریت موضوع «خودکنترلی» رصد شده است. «خودکنترلی» در فرآیند اصلاح و حذف نابهنجاری های رفتاری و تحقق سازگاری اجتماعی در بین شهروندان بسیار تاثیرگذار می باشد و موجب تنظیم و تعدیل تجارب هیجانی به منظور دستیابی به مطلوبیت اجتماعی و کسب سلامت روانی می شود. از رهگذر بررسی گزاره های علوی چنین به دست می آید که «خودکنترلی» در دو بعد نگرشی و رفتاری، شاکله اخلاق شهروندی اسلامی را ترسیم نموده و با رویکردی هنجارگرا به تربیت اجتماعی شهروندان پرداخته است. همچنین بر ضرورت تجدید نظر در اخلاق اجتماعی تاکید ورزیده و با روش های مختلفی، تقویت خودکنترلی را هدف قرار داده است.