بررسی تاثیر سبک های مدیریتی روسای کلانتری ها بر میزان مشارکت مردم در برقراری امنیت اجتماعی (مورد مطالعه: معتمدین مناطق10، 11 و 15 شهرتهران)

در این تحقیق تاثیر سبک مدیریت روسای کلانتری ها بر میزان مشارکت مردم(معتمدین مناطق 15،11،10) شهر تهران در برقراری امنیت اجتماعی بررسی شده است. هدف آن بررسی تاثیر سبک های وظیفهمداری، رابطهمداری و تلفیقی مدیریت بر میزان مشارکت اجتماعی، همچنین تاثیر مولفه های مشارکت اجتماعی بر برقراری امنیت اجتماعی میباشد.
تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی، و روش آن توصیفی-پیمایشی میباشد. جامعه آماری آن، معتمدین مناطق 10، 11 و 15 شهر تهران است. نمونه آماری با توجه به نامحدود بودن جامعه آماری، با مراجعه به جدول کرجسی- مورگان350 نفر بهدست آمد که به روش نمونه گیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است که روایی آن با نظراساتید فن مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه سبک مدیریت73/0، مشارکت اجتماعی 92/0 و امنیت اجتماعی 87/0 بهدست آمد.
سبک مدیریت (وظیفهمداری و رابطهمداری) بر مشارکت اجتماعی تاثیر دارد اما بعد تلفیقی سبک مدیریت بر مشارکت اجتماعی تاثیر ندارد. همچنین مشارکت اجتماعی نیز بر متغیر امنیت اجتماعی تاثیر دارد. نتایج نشان داد سبک های مدیریت وظیفهمداری و رابطه مداری روسای کلانتری ها برمیزان مشارکت مردم در برقراری امنیت اجتماعی تاثیردارد. اما سبک مدیریت تلفیقی آنها بر میزان مشارکت مردم در برقراری امنیت اجتماعی تاثیر ندارد. مولفه های مشارکت اجتماعی نیز بر برقراری امنیت اجتماعی تاثیر دارد. عضویت در مجامع مشارکتی، موقعیت مشارکتی، مشارکت در اجرا، مشارکت در تصمیمگیری در برقراری امنیت اجتماعی تاثیر دارد. سبک مدیریت وظیفه-مداری روسای کلانتری ها وسبک مدیریت رابطه مداری روسای کلانتری ها در برقراری امنیت اجتماعی تاثیر دارد. سبک مدیریت تلفیقی روسای کلانتری ها بر برقراری امنیت اجتماعی تاثیر ندارد.