تحلیل شاخص های کالبدی اثرگذار بر ارتقای امنیت محیطی در بافت تاریخی شهر یزد

جرم، یکی از ناهنجاری های اجتماعی بوده و معمولا در محیط هایی اتفاق می افتد که از آن بهعنوان مکان های مستعد جرم و یا جرمخیز یاد میشود. شکلگیری چنین مکانهای جرمخیزی تحتتاثیر عوامل مختلفی است و یکی از مهمترین این عوامل ویژگی های محیط میباشد. در همین راستا پژوهش حاضر به دنبال آن است تا با مبنا قرار دادن رویکرد پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیط، به واکاوی یکی از دلایل مهم جمعیتگریزی و تغییر شرایط اجتماعی و فرهنگی بافت تاریخی شهر یزد و تنزل امنیت محیطی در آن بپردازد.
روش تحقیق حاضر، روش پیمایشی میباشد که با استفاده از ابزار پرسشنامه به جمعآوری اطلاعات پژوهش مبادرت گردید و سپس با استفاده از آزمونهای T-test و فریدمن، داده ها تحلیل شد.
یافته ها حاکی از آن است که رضایتمندی ساکنان از شرایط امنیت بافت تاریخی در وضعیت مناسبی نمیباشد و وضعیت شاخصهای کاربری اراضی، مبلمان شهری، مولفه های خوانایی محیط، شرایط بهداشتی و تمیزی محیط، معابر و دسترسی ها، پوشش گیاهی و امکان نظارت غیررسمی و گویه های مترتب بر آن در بسیاری از موارد از حد متوسط پایینتر بوده و فاصله زیادی با شرایط مطلوب زندگی در بافتهای تاریخی دارد.
نتایج حاصله از پژوهش نشان از وجود فاصله زیاد شرایط کنونی با شرایط مطلوب در بافت تاریخی شهر یزد دارد و از میان شاخصها، شاخصهای خوانایی، پوشش گیاهی و نظارت غیررسمی دارای شرایط نامناسبتری هستند، لذا ضروری است که در اولویتهای اولیه اقدام در بافت تاریخی شهر یزد در راستای افزایش امنیت محیطی قرار گیرند.