ارائه دو عامل آسیب رسان شنوایی، سطح آسیب را افزایش می دهد یا سبب محافظت می گردد؟

نویز و داروهای اتوتوکسیک از جمله مهمترین عوامل ایجاد کننده ی کم شنوایی دائمی می باشند. بطور معمول تصور بر این است که ارائه همزمان این عوامل آسیب رسان غالبا سطح آسیب شنوایی را به شکل غیر خطی بالا می برند، اما اگر روش ارائه این عوامل با دقت انتخاب شوند، نه تنها می توان میزان آسیب را کنترل کرد بلکه حتی می توان سطوحی از محافظت را نیز ایجاد کرد. این مطالعه ی مروری به بررسی این موضوع می پردازد که در چه شرایطی ارائه دو عامل آسیب رسان در کنار هم می تواند سبب محافظت شود و در چه مواردی سطح آسیب را بیشترمی نماید.
در این مطالعه ی مروری آخرین مقالات پیرامون آسیبهای شنوایی ناشی از نویز و داروهای اتوتوکسیک در بانکهای اطلاعاتی Science direct، Google scholar ،Springer، Magiran، Scopus ،Proquest و Pubmed و با استفاده از کلید واژه های مرتبط در فواصل سالهای 1960 تا 2015 جستجو شد که از بین 125 مقاله مرتبط بدست آمده، 59 مقاله براساس یک روش گزینشی هدفمند جهت برررسی انتخاب شدند.
ارائه عامل آسیب رسان شنوایی در مقادیر پایین و در بازه زمانی محدود می تواند دستگاه های حفاظتی درون سلول را فعال کند. این امر به نوبه خود مقاومت حلزون را در مقابل عوامل آسیب رسان افزایش می دهد. درک دقیق این بازه زمانی امکان ارائه مداخلات درمانی مناسب را فراهم خواهد ساخت.