ارزیابی پتانسیل منابع آب زیرزمینی دشت دهگلان بر پایه سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور با استفاده ازتکنیک تصمیم گیری چند معیاره

آب های زیرزمینی در طی دهه های اخیر بدلیل برداشت بیش از تغذیه با کاهش کمی روبرو شده اند. مدیریت منابع آب زیرزمینی از طریق اکتشاف و بهره برداری متناسب با پتانسیل آبخوان یکی از مهم ترین استراتژی های منتخب در این زمینه است. در نظر گرفتن پارامترهای موثر جهت تعیین نمودن پهنه های با پتانسیل بالای آب زیرزمینی و استفاده از روش های نوین تهیه و تلفیق داده و نیز روش های نوین تصمیم گیری اجتناب ناپذیر است. هدف این مطالعه بکارگیری سامانه پشتیبان تصمیم گیری [1](DSS) و سامانه اطلاعات جغرافیایی[2](GIS) به منظور پهنه بندی پتانسیل آب زیرزمینی دشت دهگلان می باشد. در این پژوهش موثرترین لایه های اطلاعاتی در تغذیه آبخوان از جمله لیتولوژی، نفوذپذیری خاک، تراکم زهکشی، تراکم گسل، شیب و طبقات ارتفاعی از داده های ورودی تهیه نقشه پتانسیل آبخوان می باشند. فرآیند آنالیز تحلیل شبکه [3](ANP) به عنوان یک روش [4]MCDM برای مشخص کردن وزن لایه های موضوعی مختلف و کلاس های آنها در نرم افزار Super Decision استفاده شد. ادغام لایه ها با استفاده از روش همپوشانی وزنی بر اساس وزن اکتسابی از مدل صورت گرفت. در نهایت پتانسیل آب زیرزمینی دشت در پنج کلاس پتانسیل بالا تا بدون پتانسیل پهنه بندی گردید. بر این اساس مناطق با پتانسیل آبی بالا با 6/9 درصد از کل مساحت، اغلب در نهشته های کواترنری ضخیم لایه نزدیک به آبراهه های اصلی قرار گرفته اند. نقشه بدست آمده با استناد به تراز ایستابی دشت، قابلیت انتقال آبخوان و دبی چاه های منطقه اعتبارسنجی گردید و نتایج حاکی از توانایی مدل در پهنه بندی پتانسیل آب زیرزمینی دشت دارد.