ارزیابی شاخص های اجتماع پذیری گونه- گروه در تعیین گونه های معرف جوامع گیاهی شمشاد هیرکانی (Buxus hyrcana Pojark.)

شاخص های متعددی برای تعیین میزان اجتماع پذیری گونه ها به جوامع گیاهی طبقه بندی شده به منظور تعیین گونه های معرف وجود دارد. در پژوهش پیش رو با معرفی 11 شاخص اجتماع پذیری گونه- گروه، کیفیت آنها براساس داده های پوشش گیاهی 168 رولوه از جوامع گیاهی شمشاد هیرکانی (Buxus hyrcana Pojark.) با توسعه مدل TFVI و بهره گیری از چهار معیار عددی مجموع مقادیر اجتماع پذیری مثبت، شاخص تمایزی، شاخص انحصارگرایی و شاخص قدرت تفکیک ارزیابی شد. به منظور تعیین میزان وفاداری گونه ها از نتایج طبقه بندی روش TWINSPAN اصلاح شده (9 اجتماع گیاهی) استفاده شد. نتایج نشان داد که گروه های به دست آمده از مدل TFVI با استفاده از ضریب های ارزش، UbinB و اوچیای (Ochiai) دارای بیشترین مقادیر معیارهای چهارگانه ارزیابی کیفیت طبقه بندی بودند و از این نظر کیفیت آنها نسبت به ضیب های دیگر در سطح بالاتری قرار داشت. همچنین نتایج دارنگاره طبقه بندی خوشه ایو نمودار PCA نشان داد که نتایج شاخص های اجتماع پذیری 11گانه در چهار گروه قابل تفکیک است. در بررسی ابر نقاط شاخص های اجتماع پذیری در امتداد دو محور اول PCA که به ترتیب با مقادیر ویژه 0/556 و 0/365 بیشتر از 92 درصد از سهم تغییرات موجود در مقادیر شاخص های اجتماع پذیری مزبور را تبیین می کردند، مشخص شد که مقادیر وفاداری گونه ها براساس دو معیار ضریب ارزش و اوچیای مشابه هم بودند و از این نظر با نتایج شاخص های دیگر به طور کامل متفاوت بودند. به طور کلی نتایج پژوهش پیش رو نشان داد که استفاده از دو شاخص ضریب ارزش و اوچیای در تعیین گونه های معرف جوامع گیاهی نسبت به شاخص های اجتماع پذیری دیگر در اولویت است.