بررسی غلظتهای مختلف یونهای سدیم و پتاسیم بر شدت فعالیت آنزیم Na/K-ATPase و شاخص های کیفی لارو در مراحل مختلف لاروی میگوی بزرگ آب شیرین (Macrobrachium rosenbergii)

در مراحل اولیه لاروی میگوی بزرگ آب شیرین دستگاه تنظیم اسمزی هنوز شکل نگرفته است و تنظیم اسمزی و یونی بدن عمدتا مربوط به فعالیت های آنزیم Na/K-ATPase با مصرف ATP می باشد. به همین دلیل در چرخه زیست طبیعی، مراحل لاروی باید در آبهای لب شور نزدیک مناطق مصبی با شرایط مشابه اسمزی ایزوتونیک بدن لارو با حداقل مصرف ATP و حداکثر بازماندگی سپری شود. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر غلظت های مختلف سدیم و پتاسیم در آب مرکز تکثیر، بر شدت فعالیت آنزیم Na/K-ATPase، شاخص کیفی لارو (LCI) و بازماندگی در مراحل 1، 4، 7 و 11 لاروی میگوی بزرگ آب شیرین انجام گردید. برای این تحقیق، از ترکیب پایه آب لب شور مصنوعی نیو (شوری 12 گرم در لیتر) استفاده شد و دو آزمایش در مخازن 100 لیتری با تراکم اولیه 200 لارو در لیتر انجام گردید. در آزمایش اول، چهار تیمار 100، 150، 200 و 250 میلی گرم در لیتر پتاسیم با استفاده از نمک کلرید پتاسیم و در آزمایش دوم، چهار تیمار 2000، 3000، 4000 و 5000 میلی گرم در لیتر سدیم با استفاده از نمک کلرید سدیم هر کدام با سه تکرار فراهم شد. بر اساس نتایج به دست آمده، کیفیت لارو میگوی بزرگ آب شیرین بر اساس شدت فعالیت آنزیم Na/K-ATPase شاخص بهتری نسبت به شاخص کیفی لارو و بازماندگی لاروها می باشد. نتایج نشان داد که شرایط ایزوتونیک و حداقل فعالیت آنزیم Na/K-ATPase در مراحل 1 و 4 لاروی و مراحل 7 و 11 لاروی به ترتیب 4000 و 3000 میلی گرم در لیتر سدیم و 150 میلی گرم درلیتر پتاسیم برای هر چهار مرحله لاروی می باشد.