بررسی رویکرد جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی به مسئله بیداری اسلامی(مطالعه موردی قیام مردم بحرین)

بحرین یکی از کشورهایی است که تحت تاثیر شرایط نامساعد داخلی و همچنین موج بیداری اسلامی شاهد خیزش مردمی بوده است.خیزش مردمی این کشور با توجه به موقعیت ژئوپلیتیکی آن از نظر منطقه ای در حوزه خلیج فارس اهمیت بسیار بالایی دارد که این امر سبب شده است تا بازیگران فعال منطقه ای چون؛ج. ا. ایران و عربستان سعودی با توجه اهداف ومنافع خاص خویش در این کشور رویکردهای متفاوت و در برخی از موارد متعارضی را دنبال نمایند. در این خصوص شاهداستفاده ج.ا.ایران از ابزارهای تبلیغاتی و رسانه ای در جهت محکوم کردن اقدامات سرکوب گرایانه در بحرین هستیم.که در این راستاج.ا.ایران براساس اصول و مبانی اعتقادی و آموزه های مذهبی،با اعتقاد به مسئله مردم سالاری،بر لزوم توجه حکومت آل خلیفه به خواسته ها و مطالبات مردمی و خودداری از اتخاذ رویکرد خشونت آمیزتاکید دارد. اما عربستان سعودی با خوانشی دیگردر رویکردی تقابلی با ج.ا. ایران دست به اقدام نظامی و مداخله جویانه در بحرین زده است.که در این امر ماهیت نظام سیاسی عربستان و به تبع آن ترس از تسری دموکراسی به داخل این کشور درکنار رقابت و تعارض منطقه ای با ج.ا.ایران و...از انگیزه های عمده ریاض برای مداخله در قضیه بحرین میباشد.همین رویکرد متفاوت، تقابل و جنگ سرد دو کشور را جدا از مسائل دیگر در قضیه بحرین تشدید-کرده است که در این راستا مقاله حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی در قالب چارچوبی مقایسه ای از نقش ج. ا. ایران و عربستان سعودی در مسئله بحرین،در پی بررسی این رویکردهای متعارض و دلایل اتخاذ آنها از سوی دو کشور مذکور، می باشد.