تحلیل شبکه ذی نفعان محلی در راستای تقویت تابآوری و مدیریت پایدار اکوسیستم های طبیعی (منطقه مورد مطالعه: منطقه گرگو، شهرستان بویراحمد)

اهمیت جنگل های زاگرس و وابستگی شدید مردم به این منبع طبیعی منجر به پیچیدگی مدیریت آن گشته است. در این میان نقش جوامع محلی و بررسی روابط بین آن ها در تحلیل تاب آوری و اجرای مدیریت مشارکتی منابع غیرقابل انکار است. رویکرد تحلیل شبکه اجتماعی از جمله راهکارهایی است که با بررسی الگوی روابط فی مابین ذی نفعان محلی نقش مهمی در برنامه ریزی، سیاست گذاری و اجرای موفق مدیریت مشارکتی منابع طبیعی دارد. در این پژوهش روابط بین ذی نفعان محلی منطقه گرگو شهرستان بویراحمد با استفاده از رویکرد تحلیل شبکه اجتماعی و با سنجش شاخص های سطح کلان شبکه (تراکم، تمرکز، دوسویگی پیوندها‏، انتقال یافتگی و میانگین فاصله ژئودزیک) جهت تحلیل تاب آوری و اجرای مدیریت پایدار منابع جنگلی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان دهنده میزان انسجام و سرمایه اجتماعی متوسط تا زیاد بر اساس پیوند اعتماد و مشارکت است. پایداری و تعادل شبکه ذی نفعان نیز در حد متوسط بوده و همبستگی بالایی (79 درصد) بین اعتماد و مشارکت وجود دارد. همچنین نتایج این تحقیق بیانگر سرعت متوسط تا زیاد تبادل اعتماد و مشارکت و به دنبال آن اتحاد و همبستگی اجتماعی بین کنش گران است که نشان دهنده میزان تاب آوری نسبتا بالای آنان در مواجه با تغییرات زیست محیطی می باشد. به این ترتیب تقویت اعتماد و مشارکت در بین افراد و پایبندی آن ها به عرف ها و سنت های محلی می تواند منجر به افزایش سرمایه اجتماعی و در نتیجه تاب آوری جامعه در برابر تنش های محیطی در راستای مدیریت پایدار اکوسیستم های طبیعی گردد.