مقایسه شاخص های زیستی BMWP و ASPT با اندیکس های تنوع زیستی به منظور ارزیابی کیفی رودخانه های موقتی (مطالعه موردی: رودخانه خیرودکنار)

هدف از این پژوهش مقایسه کارایی شاخصهای زیستی BMWP و ASPT با شاخصهای تنوع به منظور پایش زیست محیطی رودخانه-های موقتی بود که بدین منظور تعداد 4 ایستگاه در طول مسیر رودخانه خیرودکنار انتخاب و به طور ماهانه به مدت 9 ماه از سال (در ماه های پرآب رودخانه) از آبان ماه 1391 تا تیرماه 1392، با 3 تکرار در هر ایستگاه، اقدام به نمونه برداری از بزرگ بی مهرگان کفزی شد. پس از شناسایی و شمارش ماکروبنتوزها، با استفاده از امتیازهای مخصوص متعلق به هر خانواده، شاخص BMWP و پس از آن شاخصASPT محاسبه شد. نتایج نشان داد که آب رودخانه خیرودکنار به جز در ناحیه مجاور روستای نجارده دارای وضعیت کیفی مطلوب می باشد، با این حال ایستگاه مطالعاتی مجاور روستا که شاخص BMWP آن 2/64 بدست آمد، دارای وضعیت کیفی متوسط می باشد. همچنین شاخص زیستی ASPT نیز برای ایستگاه های مطالعاتی نتایج مشابهی را بدست آورد. با این حال شاخص تنوع شانون-وینر برای ایستگاه های مطالعاتی 1، 3 و 4 وضعیت نسبتا آلوده و وضعیت ایستگاه 2 را شدیدا آلوده پیش بینی کرد.نتایج حاصل از همبستگی پیرسون بین شاخص BMWP و ASPT نیز مثبت بود. به طور کلی میتوان نتیجه گرفت با توجه به شرایط زیستگاهی این رودخانه، فصلی بودن آن و همچنین شرایط بسیار متغیر فاکتورهای فیزیکوشیمیایی در این نوع از رودخانه ها، ترکیب ماکروبنتوزها در ایستگاه های موردنظر نشان دهنده نتایج قابل اعتماد تر شاخص های زیستی می باشد.