بررسی کارایی نانوذرات رس در کاهش اثرات کشندگی برخی آلاینده های محیطی بر ماهی سفید دریای کاسپین‎(Rutilus frisii kutum)‎

سموم کشاورزی هنگامی که در غلظتهای بالا در محیط موجود باشند باعث آسیب های جبران ناپذیر متابولیک، فیزیولوژیک و ‏ساختاری ارگانیسم ها می شوند. دیازینون و دلتامترین یکی از پرمصرف ترین سموم در مزارع کشاورزی نواحی شمالی ایران می ‏باشند که وارد اکوسیستم های آبی می گردند. ماهیان رودکوچ و خصوصا ماهی سفید که در اوایل بهار برای تخم ریزی وارد رودخانه ‏های شمال کشور می شوند، بیشترین واکنش را در مواجهه با سموم وارد شده به رودخانه از خود نشان می دهند. ماهی سفید به دلیل ‏پراکنش وسیع در سواحل جنوبی دریای کاسپین گونه مناسبی برای تست های سمیت می باشد. هدف از انجام این مطالعه، مشخص ‏نمودن اثرات نانوذرات رس در کاهش میزان کشندگی دیازینون و دلتامترین بر ماهی سفید دریای کاسپین می باشد. تعداد 210 ‏عدد ماهی سفید با میانگین وزنی 24 گرم از مرکز بازسازی ذخایر آبزیان سیجوال جمع آوری و پس از دو هفته سازگاری در آزمایشگاه، ‏تست های سمیت به مدت 96 ساعت صورت پذیرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که ‏‎500 mg/L‏ نانورس باعث بیشترین میزان کاهش ‏تلفات می شود در حالی که ‏‎1000 mg/L‏ نانو رس موجب افزایش تلفات می گردد که این افزایش احتمالا بدلیل گل آلودگی زیاد آب و ‏اختلال در تنفس ماهیان می باشد