مدل سازی مطلوبیت زیستگاه آهوی ایرانی (Gazella Subgutturosa Subgutturosa) در منطقه تیراندازی و شکارممنوع قراویز به روش ENFA

منطقه تیراندازی و شکار ممنوع قراویز به عنوان یکی از مهم ترین زیستگاه های آهوی ایرانی (Gazella Subgutturosa Subgutturosa) در غرب رشته کوه زاگرس شناخته شده است. مدل های پیش ببنی کننده محدوده پراکنش حیات وحش ابزار مناسبی برای اهداف حفاظتی و مدیریتی می باشند. در این راستا مرز محدوده مطالعاتی برابر حد پراکنش گونه در نظر گرفته شد و سپس با محدوده واقعی پراکنش گونه مقایسه گردید. داده های میدانی جمع آوری شده در قالب روش تجزیه و تحلیل عاملی آشیان بوم شناختی، در محیط نرم افزار بیومپر برای ارایه مدل مطلوبیت زیستگاه به کار برده شد. در ماتریس همبستگی داده های نقاط حضور به عنوان متغیر وابسته و اطلاعات 14 متغیر محیطی به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد آهوی ایرانی زیستگاه تپه ماهوری با ارتفاع متوسط 590 متر، متوسط شیب 13 درصد جنوبی و حداکثر فاصله 1288 تا 1775 متری از چشمه و آبشخور را در تیپ پوشش گیاهی Po. bu – An. gr به عنوان زیستگاه پاییزه و زمستانه انتخاب می کند. آهوی ایرانی در فصل پاییز بیشتر به سمت خارج از مرزهای اصلی منطقه و در فصل زمستان به ماندن در داخل مرزهای منطقه تمایل دارد. میزان تحمل پذیری گونه از پاییز 602/0 به زمستان 334/0 کاهش می یابد که می تواند ناشی از آزاد بودن انجام برخی فعالیت های انسانی باشد.