درخواست کراس مچ و مصرف خون در بیمارستان های آموزشی شهر تبریز

مصرف و تقاضای خون در بیمارستان های زمان حاضر با توجه به مدیریت خون بیمار دچار چالش اساسی شده است. به منظور تخمین میزان مصرف خون، داده های میزان تقاضا و مصرف به ازای هر بخش حائز اهمیت است. در این تحقیق وضعیت درخواست کراس مچ و مصرف خون در بخش های مختلف بزرگترین بیمارستان های شمال غرب کشور ایران(شماره 1 و 2)، مورد ارزیابی قرار گرفت.
در این مطالعه گذشته نگر توصیفی، اطلاعات واحدهای خونی کراس مچ شده و مصرفی دو بیمارستان از استان آذربایجان شرقی جمع آوری شدند و نسبت واحدهای خونی کراس مچ شده به تزریق شده(C⁄T) محاسبه شدند. یافته ها توسط آزمون های آمار توصیفی و 18 SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
از 36210 واحد خونی کراس مچ شده، 19329 واحد تزریق شدند و از کل واحدهای کراس مچ شده، حدودا 4/53% آن ها مصرف شدند. در کل نسبت کراس مچ به تزریق خون 9/1 بود. بیشترین C⁄T مربوط به بخش فک و صورت (4/10) و کمترین C⁄T مربوط به بخش ICU (3/1) بود.
نسبت C⁄T، میزان درخواست و مصرف خون در مقایسه با جدول های MSBOS موجود در دنیا بالاتر است؛ و به نظر می رسد که باید وارد فاز مداخله به منظور کاهش مصرف و استفاده از روش های مدیریت خون جهت کاهش مصرف خون شویم.