مقایسه تاثیر تمرینات ثبات مرکزی و زنجیره حرکتی بسته بر کنترل وضعیت بدنی دانش آموزان کم توان ذهنی

کنترل وضعیت بدنی نقش مهمی در فعالیت های روزمره کودکان کم توان ذهنی دارد. هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر تمرینات ثبات مرکزی و تمرینات زنجیره حرکتی بسته بر کنترل وضعیت بدنی دانش آموزان کم توان ذهنی بود.
در یک مطالعه نیمه تجربی بر روی 45 دانش آموز پسر کم توان ذهنی، آزمودنی ها در سه گروه 15 نفره کنترل، ثبات مرکزی و زنجیره حرکتی بسته قرار گرفتند. گروه های تجربی 8 هفته و هفته ای سه بار تمرینات ثبات مرکزی و یا زنجیره حرکتی بسته را انجام دادند. در پیش آزمون و پس آزمون از تست شارپند رومبرگ (Sharpened Romberg) با چشمان باز و بسته برای اندازه گیری تعادل ایستای (کنترل وضعیت بدنی) سه گروه استفاده شد. آزمون تحلیل واریانس یک طرفه برای تجزیه و تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفت.
در آزمون تعادل ایستا با چشم باز بین گروه های ثبات مرکزی و کنترل (005/0p=) و زنجیره حرکتی بسته و کنترل (007/0p=) تفاوت معنی داری مشاهده شد؛ اما بین گروه های ثبات مرکزی و زنجیره حرکتی بسته (910/0p=) تفاوت معنی دار مشاهده نشد. در آزمون تعادل ایستا با چشم بسته نیز بین گروه های ثبات مرکزی و کنترل (001/0p=) و زنجیره حرکتی بسته و کنترل (002/0p=) تفاوت معنی داری مشاهده شد؛ اما بین گروه های ثبات مرکزی و زنجیره حرکتی بسته (420/0p=) تفاوت معنی دار مشاهده نشد.
تمرینات ثبات مرکزی و زنجیره حرکتی بسته تعادل ایستای دانش آموزان کم توان ذهنی را بهبود می بخشند و از این تمرینات می توان برای بهبود کنترل وضعیت بدنی دانش آموزان کم توان ذهنی استفاده کرد.