بررسی تاثیر تیمارهای پس از برداشت واکس و متیل سالیسیلات بر فعالیت برخی آنزیم های مرتبط با سرمازدگی در دو رقم پرتقال مورو و تامسون ناول

تیمار پوشش دهی با پوشش‏های مختلف و کاربرد متیل‏سالیسیلات و سالیسیلیک‏اسید برای کاهش آسیب سرمازدگی و حفظ کیفیت مرکبات طی انبارمانی استفاده می‏شود. تحقیق حاضر به منظور بررسی فعالیت آنزیمی دخیل در کاهش آسیب سرمازدگی و حفظ کیفیت میوه پرتقال تامسون و مورو در قالب طرح اسپیلت پلات با سه تکرار، در مرکز تحقیقات مرکبات ایران رامسر، در سال 92-1391 انجام شد. میوه ها پس از تیماردهی با واکس بریتکس و بخار متیل سالیسیلات به مدت 80 روز در سردخانه با دمای 5 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 95 درصد قرار داده شدند و با نمونه‏گیری به فاصله هر 20 روز فعالیت آنزیمی میوه ها ارزیابی شد. براساس نتایج میوه های تیمار شده با متیل‏سالیسیلات بیشترین میزان (mMmg/FW 26/0) و میوه های پوشش داده شده با واکس‏ بریتکس کمترین میزان فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز (mMmg/FW 2/0) را نشان دادند. بیشترین فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز میوه مورو به میوه های بخاردهی شده با متیل‏سالیسیلات در 20 روز اول نگهداری در سردخانه (umg/FW 19/23) تعلق داشت. فعالیت آنزیم آسکوربات‏پراکسیداز در هر دو رقم ‘تامسون’ و ‘مورو’ طی انبارمانی روند افزایشی داشت. به نظر می‏رسد تیمارهای واکس بریتکس و متیل سالیسیلات به کمک تعدیل در فعالیت آنزیم‏های سوپراکسیددیسموتاز، آسکوربات‏پراکسیداز و فنیل‏آلانین ‏آمونیالیاز آسیب سرمازدگی طی انبارداری را کاهش و فعالیت آنتی‏اکسیدانی در میوه های تحت تنش سرما را افزایش می‏دهند.