حل مسئله تعیین اندازه واگن های باری در حالت پویا و چندهدفه با استفاده از الگوریتم ژنتیک با رتبه بندی نامغلوب-2

هدف این پژوهش ارائه روشی اثربخش برای حل مسئله تعیین اندازه واگن های باری در شبکه راه آهن است. مدل ریاضی مسئله به صورت چندپریودی، پویا و چندهدفه است که در آن ناهمگونی در واگن های باری مد نظر قرار گرفته است. همچنین، تقاضای انواع مختلف واگن باری و زمان سیر به صورت قطعی است. تخصیص واگن های خالی برای افزایش بهره برداری از واگن های موجود در شبکه به منظور کاهش حجم زیادی از هزینه های تملک ناوگان و نگهداری مورد توجه بوده است. از ویژگی های مسئله اعمال محدودیت های ظرفیت خط و ظرفیت وسیله نقلیه و محدودیت در تشکیل قطارهای باری است. همچنین، مدل متغیرهایی نظیر نوع و تعداد واگن های مستقر در هر ایستگاه، نوع و میزان تقاضاهای بی پاسخ و نوع و تعداد واگن های پر و خالی درحال سیر را تعیین می کند. برای اولین بار در این پژوهش برای حل مسائل تعیین ناوگان ریلی در حالت چندهدفه، از روش هایی مبتنی بر الگوریتم های حل مسائل چندهدفه استفاده و مجموعه جواب های بهینه پارتو محاسبه می شود. درنتیجه، دو روش حل مبتنی بر الگوریتم ژنتیک با رتبه بندی نامغلوب-2 و الگوریتم تبرید شبیه سازی شده چندهدفه طراحی و اجرا شدند. همچنین، اطلاعات مسائل مورد بررسی مطابق با اطلاعات سیستم حمل ونقل ریلی باری جمهوری اسلامی ایران است.