یک مدل تصمیم گیری مبتنی بر برنامه ریزی ریاضی برای طراحی شبکه خدمات بهداشتی استان تهران در شرایط انحصاری

با بررسی درمانگاه های موجود در کشور مشخص می شود شماری از آن ها برخی اصول اساسی همچون انتخاب صحیح موقعیت زمین و امکان دسترسی سریع را رعایت نکرده اند. این امر به نبود خدمات رسانی مطلوب می انجامد که درنهایت به تغییراتی در ساختارهای مراکز درمانی منجر می شود؛ بنابراین، مکان یابی ضعیف در بخش درمانی موجب افزایش میزان مرگ ومیر و بیماری می شود. به این ترتیب، در تحقیق پیش رو سعی شده است با ارائه یک مدل برنامه ریزی ریاضی، مقدمات لازم به منظور تعیین مکان های بهینه برای تاسیس درمانگاه های جدید و ایجاد یک شبکه خدمات درمانی کارا در حالت انحصاری فراهم شود. هدف ارائه مدل مذکور با استفاده از رویکرد برنامه ریزی چندهدفه عدد صحیح، پوشش دهی هرچه بیشتر جمعیتی است که درمانگاه های موجود آن را پوشش نداده اند. درنهایت، برای اعتبارسنجی مدل از داده های مربوط به 45 درمانگاه موجود در جنوب تهران، شهر ری و اسلام شهر استفاده شده و نتایج تحلیل شده است.